بالاخره تونستی راه بری!

بهت تبریک می گم عزیز دل مامان. دیشب بالاخره موفق شدی 3-4 قدم تاتی تاتی کنی. خیلی هیجان زده بودیم. من و تو و سعید و خاله سهیلا شاهد اولین قدمهایی بودیم که به تنهایی برداشتی. شب هم که پدرت فیلمشو دید کلی خوشحال شد. آخه فسقلی توکه نمی دونی ما چقدردوستت داریم

چیزی نمونده که  یازده ماهه بشی ولی هنوز هم شبا بی تابی می کنی و نمی خوابی . با چند تا دکتر خوب هم مشورت کردم ولی فایده ای نداره. خدا رو شکر مشکل خاصی وجود نداره.  من و پدرت فکرمی کنیم تو چون می دونی که صبح قراره هر دو تامون تنهات بذاریم بی تابی می کنی.  دارم تلاش می کنم شاید بتونم موافقت رئیسو بگیرم و تابستون بیشتر پیشت باشم. با اون قلب کوچیکت از خدا بخواه که موافقت کنن.